|
HIND
INCIRI
(cocuklugum Adanasi`na)
sicagin
issizliginda
yuruyusumu yakiyor yol
siliyor ayakizlerimi toz
selama
durmus asma kutukleri
hizla geciyor elopen
eriklerin yesili sallaniyor
baglarin
krali Mafasigmaz
yalnizliginin yelpazesiyle
tabanlarimi yelliyor
koynum
erik dolu
agzim kamasiyor soluk aldikca
isiramiyorum bir tane
aklimda
Hindincirinin dikenleri
ilk kez babamin elinden yedigim
balli tadi
havada
bir titresim
bag bahcelerini ariyor gozlerim korkuyla
bir iki erik
yuvarlaniyor terli avuclarimdan
sonra
Hindincirleri
sesimi duyunca
dikilmis igneleriyle
tutamiyorum
kendimi
icimde bir seyler
sabirsiz
uzatiyor ellerini
|